Μετατροπή DXF σε 3DS

Το AutoCAD DXF (σχέδιο ανταλλαγής σχεδίασης ή η μορφή ανταλλαγής σχεδίασης) είναι μια μορφή αρχείου CAD που αναπτύχθηκε από το Autodesk για την ενεργοποίηση της διαλειτουργικότητας δεδομένων μεταξύ του AutoCAD και άλλων προγραμμάτων. Οι εκδόσεις του AutoCAD από την απελευθέρωση 10 και άνω υποστηρίζουν τόσο ASCII όσο και δυαδικές μορφές DXF. Οι προηγούμενες εκδόσεις υποστηρίζουν μόνο το ASCII.

Πώς να ανοίξετε αρχεία DXF

Καθώς το AutoCAD έχει γίνει πιο ισχυρό, υποστηρίζοντας πιο πολύπλοκους τύπους αντικειμένων, το DXF έχει γίνει λιγότερο χρήσιμο. Ορισμένοι τύποι αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένων των στερεών και των περιφερειών ACIS, δεν τεκμηριώνονται. Οι συντεταγμένες DXF είναι πάντα χωρίς διαστάσεις, έτσι ώστε ο αναγνώστης ή ο χρήστης να πρέπει να γνωρίζει τη μονάδα σχεδίασης ή πρέπει να το εξάγει από τα σχόλια κειμένου στα φύλλα.

Το 3DS είναι ένα από τα μορφότυπα αρχείων που χρησιμοποιούνται από το μοντέλο Autodesk 3DS Max 3D, το λογισμικό και το λογισμικό απόδοσης. Ήταν η εγγενής μορφή αρχείου του παλιού Autodesk 3D Studio Dos, η οποία ήταν δημοφιλής μέχρι το διάδοχό της την αντικατέστησε τον Απρίλιο του 1996. Από το 1990, έχει αυξηθεί για να γίνει de facto βιομηχανία πρότυπο για τη μεταφορά μοντέλων μεταξύ 3D προγραμμάτων ή αποθήκευσης μοντέλων για 3D Κατάλογοι πόρων. Ενώ η μορφή 3DS στοχεύει στην παροχή μιας μορφής εισαγωγής / εξαγωγής, διατηρώντας μόνο βασική γεωμετρία, υφή και δεδομένα φωτισμού, η σχετική μορφή MAX περιέχει επίσης επιπλέον πληροφορίες σχετικά με το Autodesk 3DS Max για να επιτρέψει την πλήρη αποθηκευμένη / φορτωμένη σκηνή.

Πώς να ανοίξετε αρχεία 3DS

Το 3DS είναι μια δυαδική μορφή αρχείου. Η μορφή βασίζεται σε κομμάτια, όπου κάθε τμήμα δεδομένων ενσωματώνεται σε ένα μπλοκ που περιέχει ένα αναγνωριστικό κομμάτι και το μήκος των δεδομένων και τα ίδια τα δεδομένα. Αυτό επιτρέπει στους συλλέκτες να παραλείπουν τα κομμάτια που δεν αναγνωρίζουν και επιτρέπει τις επεκτάσεις στη μορφή. Τα κομμάτια σχηματίζουν μια ιεραρχική δομή, παρόμοια με ένα δέντρο XML DOM. Τα πρώτα δύο bytes του κομμάτι είναι το αναγνωριστικό της. Ο αναλυτής μπορεί να αναγνωρίσει το κομμάτι από αυτή την αξία και να αποφασίσει αν θα το παραπέμψει ή θα το παραλείψει. Οι επόμενες τέσσερις bytes περιέχουν έναν ακέραιο ακέραιο μικρότερο άκρο που είναι το μήκος του κομμάτι, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων του, το μήκος των υπο-μπλοκ και της κεφαλίδας 6-byte. Τα επόμενα bytes είναι τα δεδομένα του κομμάτι, ακολουθούμενα από τα υπο-κομμάτια, σε μια δομή που μπορεί να επεκταθεί σε πολλά επίπεδα βαθιά.